Żadna umiejętność nie przyda się człowiekowi w trudnym terenie, jeżeli nie będzie miał w sobie woli walki. I każdy człowiek, który znalazł się kiedyś w trudnej sytuacji, w ekstremalnych warunkach potwierdzi pewną prawidłowość: jeżeli poddałeś się psychicznie, to już przegrałeś. O tym mówią najlepsi traperzy, podróżnicy, żołnierze, sportowcy, surwiwalowcy.
Wydaje mi się, że w pewnym stopniu tę cechę mam, tak samo jak dwie cechy fizyczne, które mogłyby się przydać w trudnym terenie: mało wysublimowane nawyki żywieniowe i mania pokonywania na piechotę trudnego terenu. Czy to woda po pas, gęsto zalesiony teren, czy bieg górski - akurat w tym się czuję dosyć pewnie.

Żadna umiejętność nie przyda się człowiekowi w trudnym terenie, jeżeli nie będzie miał w sobie woli walki. I każdy człowiek, który znalazł się kiedyś w trudnej sytuacji, w ekstremalnych warunkach potwierdzi pewną prawidłowość: jeżeli poddałeś się psychicznie, to już przegrałeś. O tym mówią najlepsi traperzy, podróżnicy, żołnierze, sportowcy, surwiwalowcy.
Wydaje mi się, że...

Odwaga, determinacja, wytrwałość, ciężka praca i pokonywanie słabości. Taka jestem i to cenie najbardziej. Zawsze chciałam zostać żołnierzem i wciąż do tego dążę ale mam świadomość, że wiąże się z tym ból i poświęcenia. Myślę, że dzięki determinacji i sercu, które w to wkładam uda mi się i osiągnę sukces.

Odwaga, determinacja, wytrwałość, ciężka praca i pokonywanie słabości. Taka jestem i to cenie najbardziej. Zawsze chciałam zostać żołnierzem i wciąż do tego dążę ale mam świadomość, że wiąże się z tym ból i poświęcenia. Myślę, że dzięki determinacji i sercu, które w to wkładam uda mi się i osiągnę sukces.

To żaden wstyd przyznać, że nie nadaje się do tej roboty w całej okazałości . Człowiek musi umieć działać pod presją, a ja wręcz tego nienawidzę. Trzeba być silnym psychicznie - no dobra, ale co to znaczy? Czy sztuka zaciska zębów i umiejętności trzymania języka za nimi to pewnie też dobra karta przetargowa. Ja narzekam, znaczy nie za dużo, tak po naszemu, zwyczajnie na politykę i cały barchsl, a tu ich trzeba ochraniac. Samo przez siebie się rozumie, że gdy coś mi leży na sercu to mówię, i mamy konflikt interesów. Kolejny element to broń, ktorej okropnie się brzydze i boję, więc nie. Brak mi kondycji po urodzeniu dziecka, więc leżę na starcie. Szukam takiej jednej jedynej cechy, która mi by pozwoliła siedzieć u nich za biurkiem - to faktycznie lubię papiery i porządek w nich. Musi się wszystko zgadzać, zamiłowanie do schludnosci. I pamięć do dat. Ot takie drobnostki.

To żaden wstyd przyznać, że nie nadaje się do tej roboty w całej okazałości . Człowiek musi umieć działać pod presją, a ja wręcz tego nienawidzę. Trzeba być silnym psychicznie - no dobra, ale co to znaczy? Czy sztuka zaciska zębów i umiejętności trzymania języka za nimi to pewnie też dobra karta przetargowa. Ja narzekam, znaczy nie za dużo, tak po naszemu, zwyczajnie na...

Jestem urodzonym strategiem. Planowanie i opracowywanie kilku opcji dla danego zdarzenia to dla mnie bułka z masłem. Staram się przewidzieć wszystko i być przygotowaną na wszystko co los mi przyniesie. A on mnie nie szczędzi. Jestem zaprawiona w boju i byle wiaterek mnie nie złamie. Baa, nawet wichura nie przewrócić. Wszak przy dwójce małych energicznych dzieci nie ma mowy o byciu słabym. Zarówno fizycznie, jak i psychicznie. W każdych warunkach trzeba stawać na wysokości zadania. A tych ekstremalnych nie brakuje. A potencjalnego Wroga skierowałabym na manowce. A stamtąd wprost w ręce odpowiednich władz. Oczywiście jako matka potrafię też walczyć jak lwica o swoje małe. Strzeżcie się WY bo V nadchodzi!

Jestem urodzonym strategiem. Planowanie i opracowywanie kilku opcji dla danego zdarzenia to dla mnie bułka z masłem. Staram się przewidzieć wszystko i być przygotowaną na wszystko co los mi przyniesie. A on mnie nie szczędzi. Jestem zaprawiona w boju i byle wiaterek mnie nie złamie. Baa, nawet wichura nie przewrócić. Wszak przy dwójce małych energicznych dzieci nie ma mowy...

Wytrzymałość. Szeroko pojęta wytrzymałość. Nie chodzi mi tylko o to, żeby umieć biegać przez cały dzień i wciąż mieć siły. Tak, to też jest wytrzymałość ale mi chodzi o coś więcej. Chodzi o nieugiętość i wolę walki do końca. Chodzi zarówno o wytrzymałość fizyczną jak i psychiczną.
Czytałem kiedyś książkę o komandosach. Przeczytałem tam pewien fragment, który zapamiętałem na całe życie. Mianowicie napisano tam, że najgorsze jest połączenie 3 rzeczy: głodu, zimna i wilgoci. Każde z nich jesteśmy w stanie wytrzymać z osobna ale połączenie całej trójki daje śmiertelnie niebezpieczną mieszankę, która potrafi zniszczyć tak samo psychicznie jak i fizycznie. Wyobraźcie sobie, że spacerujecie po lesie w taki wieczór jak dziś. Na dworze niech będzie zaledwie -5 stopi (nie mówię już co by było przy -20), a wy idziecie głodni i przemoczeni… Na samą myśl robi się niedobrze. Posiadać wytrzymałość, która pozwoli to przetrwać to najważniejsza rzecz.
P.S.
Dodam, że może być jeszcze ciekawiej  wystarczy szczypta wiatru zimną nawet lekki podmuch wydaje się być mroźną wichurą. No i jeszcze piasek. Tak, ten sam co na słonecznych plażach. Idziecie przez las zimą, przemoczeni i głodni i do tego…wytarzani w piasku. Piasek, który drapie i gryzie, wchodzi wszędzie i nigdy nie da się o pozbyć w całości. Przytaczanie takich połączeń przeze mnie jest wręcz niehumanitarne

Wytrzymałość. Szeroko pojęta wytrzymałość. Nie chodzi mi tylko o to, żeby umieć biegać przez cały dzień i wciąż mieć siły. Tak, to też jest wytrzymałość ale mi chodzi o coś więcej. Chodzi o nieugiętość i wolę walki do końca. Chodzi zarówno o wytrzymałość fizyczną jak i psychiczną.
Czytałem kiedyś książkę o komandosach. Przeczytałem tam pewien fragment, który zapamiętałem na...

Żołnierskie życie nie jest łatwe, szczególnie tych, którzy są w jednostkach specjalnych. Cechy codziennego życia będą tak samo ważne na wojnie, jak podstawowe szkolenie bojowe.
Jedną z moich cech, które mogły by być przydatne to zdolność do porozumień i rozwiązywania konfliktów. Jak wiadomo w każdej grupie bywa lepiej czy gorzej, na pewno również tak samo jest wśród żołnierzy, co wtedy gdy żaden nie może dojść do porozumienia z drugim, mimo świadomości, że na akcji zagraża im życie, a brak stu procentowej synchronizacji to samobójstwo i tak człowiek potrafi przełożyć to ponad siebie. Starałbym się takie konflikty rozwiązywać w zarodku, lub nie dopuszczać do ich powstania. Można być medykiem, strzelcem, mówcą, ale jest również potrzebna osoba zrównoważona, która potrafi dostrzec obydwie racje i odpowiednio je wyrazić.
Myślę, że taka umiejętność byłaby jak najbardziej przydatna, w połączeniu z podstawą szkoleniową GROMu oczywiście.

Żołnierskie życie nie jest łatwe, szczególnie tych, którzy są w jednostkach specjalnych. Cechy codziennego życia będą tak samo ważne na wojnie, jak podstawowe szkolenie bojowe.
Jedną z moich cech, które mogły by być przydatne to zdolność do porozumień i rozwiązywania konfliktów. Jak wiadomo w każdej grupie bywa lepiej czy gorzej, na pewno również tak samo jest wśród...

Hm... według mnie, jedna z najważniejszych moich cech, która by się bardzo przydała to umiejętność działania pod presją. Adrenalina mnie nie paraliżuje, a jedynie daje kopa. Tak jak stres i strach. Bardzo lubię uczucie bania się, np. Gdy oglądam horrory. Adrenalina zamiast mnie zatrzymywać, daje mi możliwość patrzenia na wszystko z większej perspektywy. Myślę, za tą umiejętność na pewno by się przydała, w sytuacjach bardzo stresowych.

Hm... według mnie, jedna z najważniejszych moich cech, która by się bardzo przydała to umiejętność działania pod presją. Adrenalina mnie nie paraliżuje, a jedynie daje kopa. Tak jak stres i strach. Bardzo lubię uczucie bania się, np. Gdy oglądam horrory. Adrenalina zamiast mnie zatrzymywać, daje mi możliwość patrzenia na wszystko z większej perspektywy. Myślę, za tą...

Jednostka GROM. Niezwykła siła na międzynarodowej arenie militarnej. Coś o Tym wiem bo opierałem swoją pracę licencjacką o JW2305.
Sama choć możliwość treningu z nimi była by czymś wyjątkowym, zaś dostanie się w ich szeregi byłoby spełnieniem chłopięcych jak i teraźniejszych marzeń.
Co zatem uważam, że jest u mnie najmocniejszą stroną? Myślę, że niezwykła determinacja, by ze wszystkich sił dążyć do nakreślonych sobie celów. Nawet jeśli nie wychodzi, nie jest tak jak być powinno to wstaję i walczę dalej, z podwójną siłą. Jeśli połączylibyśmy to z pasją jaką bym poświęcił swojemu zawodowi, temu by pomagać i ratować ludzkie życie oraz na koniec dołożylibyśmy wyobraźnie, która na pewno przydałaby się w różnych ekstremalnych przypadkach, wyszedłby żołnierz uniwersalny z duszą prawdziwego wojownika, zdolny do przetrwania w dziczy, na pustyni, lodowcu jak i zdolny by poświęcić swoje życie, ratując inne.
Jeśli robisz coś dobrego, pożytecznego i wkładasz w to całe serce wychodzi z tego człowiek mogący naprawdę wiele. Potrafiący robić rzeczy, których nie spodziewałby się, że dokona, pokonywać swoje bariery i podnosić swoją poprzeczkę coraz wyżej,tak aż do doskonałości .

Jednostka GROM. Niezwykła siła na międzynarodowej arenie militarnej. Coś o Tym wiem bo opierałem swoją pracę licencjacką o JW2305.
Sama choć możliwość treningu z nimi była by czymś wyjątkowym, zaś dostanie się w ich szeregi byłoby spełnieniem chłopięcych jak i teraźniejszych marzeń.
Co zatem uważam, że jest u mnie najmocniejszą stroną? Myślę, że niezwykła determinacja, by...

W chwili zagrożenia i potrzeby oszukania przeciwnika na pewno przydałoby sie moje bezszelestne skradanie. Byłabym też świetną złodziejka i dzięki temu moja drużyna wiele by mogła zyskać rzeczy i kluczowych informacji z mojej misjii zwiadowczej. Wszyscy mi zawsze mówią, że skradam się po cichu i tylko staraszę wszystkich dookoła. Poza tym myślę, że sprawdzilabym się w obmyślaniu niezawodnych strategii.

W chwili zagrożenia i potrzeby oszukania przeciwnika na pewno przydałoby sie moje bezszelestne skradanie. Byłabym też świetną złodziejka i dzięki temu moja drużyna wiele by mogła zyskać rzeczy i kluczowych informacji z mojej misjii zwiadowczej. Wszyscy mi zawsze mówią, że skradam się po cichu i tylko staraszę wszystkich dookoła. Poza tym myślę, że sprawdzilabym się w...

Zapytałam mąża,jaką moją cechę uznałby za przydatną, w ekstremalnych warunkach. Po pierwszym wybuchu szczerego śmiechu, podszedł do szafy. Otworzył drzwi i z uśmiechem wskazał całą półkę wysokich szpilek w różnych kolorach. Następnie pokazał długi rząd sukienek i spódnic. Dopasowanych, z falbanami, ołówkowych, i wielki stos wszelkich innych modeli. Objął mnie czule, ujął moją dłoń, ucałował w końcówki palców, a dokładniej w starannie polakierowane na czerwono paznokcie. I powiedział:
- Jesteś lekarzem Kochanie, twoje umiejętności w każdych warunkach będą nieocenione.

Zapytałam mąża,jaką moją cechę uznałby za przydatną, w ekstremalnych warunkach. Po pierwszym wybuchu szczerego śmiechu, podszedł do szafy. Otworzył drzwi i z uśmiechem wskazał całą półkę wysokich szpilek w różnych kolorach. Następnie pokazał długi rząd sukienek i spódnic. Dopasowanych, z falbanami, ołówkowych, i wielki stos wszelkich innych modeli. Objął mnie czule, ujął...